www.krosnoroefs.fora.pl

[ROBERT 32057]

Pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy

W przypadku tworzenia nowych miejsc pracy do kosztów kwalifikowalnych zalicza sięponoszone przez 24 miesiące przez pracodawcę koszty płac zatrudnionych pracowników, tj. wynagrodzenie brutto oraz opłacane od wynagrodzeń obowiązkowe składki na
ubezpieczenie społeczne (składka rentowa, emerytalna, wypadkowa). Utworzone miejsce pracy musi stanowić wzrost netto liczby pracowników w porównaniu ze średnią z ostatnich 12 miesięcy lub stanu zatrudnienia z dnia składania wniosku o pomoc, o ile jest on wyższy od średniego zatrudnienia z ostatnich 12 miesięcy oraz musi być utrzymane przez okres co najmniej 36 miesięcy lub 24 miesięcy w przypadku mikro, małych i średnich przedsiębiorstw (okres ten liczony jest od dnia zatrudnienia danego pracownika na nowoutworzonym stanowisku pracy w ramach subsydiowanego zatrudnienia). Intensywność pomocy na tworzenie nowych miejsc pracy jest uzależniona od miejsca, w którym tworzone jest dane miejsce pracy i nie może przekraczać odpowiednich pułapów określonych w mapie pomocy regionalnej. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 13 października 2006 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej (Dz. U. z 2006 r. nr 190, poz. 1402) została określona maksymalna intensywność pomocy na poziomie:

– 50% – na obszarach województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego i kujawsko-pomorskiego;

– 40% – na obszarach województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego, a w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2010 r. województwa mazowieckiego z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;

– 30% – na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy oraz w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. na obszarze województwa mazowieckiego.

Pułapy te mogą ulec dodatkowemu zwiększeniu jeżeli z pomocy korzysta mikro lub mały przedsiębiorca – o 20 punktów procentowych brutto oraz o 10 punktów procentowych brutto jeżeli ze wsparcia korzysta średni przedsiębiorca. W związku z tym maksymalna intensywność pomocy na tworzenie nowych miejsc pracy w Polsce może wynieść 70% kosztów kwalifikowanych, natomiast pozostałe 30% powinno pochodzić ze źródeł
prywatnych. Beneficjent pomocy publicznej zamierzający ubiegać się o pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy powinien przedstawić podmiotowi udzielającemu pomocy co najmniej następujące informacje:

1. liczbę osób pozostających bez zatrudnienia oraz okres, na jaki zostaną zatrudnione;
2. rodzaj i miejsce wykonywanej pracy oraz niezbędne lub pożądane kwalifikacje zawodowe;
3. terminy i wysokość refundowanych kosztów wynagrodzeń oraz opłacanych od wynagrodzeń obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne;
4. obowiązek informowania o wypadkach wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę z zatrudnionym w ramach projektu pracownikiem.

W ramach pomocy na tworzenie nowych miejsc pracy beneficjent pomocy może ubiegać się również (oprócz pomocy na pokrycie części kosztów wynagrodzenia) o wsparcie na wyposażenie tworzonych stanowisk pracy lub doposażenie istniejących stanowisk pracy, które przeznaczone będą dla nowych pracowników (powyższy rodzaj pomocy nie został przewidziany w rozporządzeniu 2204/2002, jednakże wsparcie to może być udzielane jako pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy). W ramach PO KL, pomoc ta może być udzielana łącznie z pomocą na pokrycie części kosztów wynagrodzenia i opłacanych od wynagrodzeń obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne lub też jako odrębny instrument wsparcia. Intensywność pomocy na doposażenie lub wyposażenie stanowiska pracy ustalana jest jako stosunek kwoty refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy do kwoty wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną na tworzenie nowych miejsc pracy, na które składają się koszty, jakie zostaną poniesione w okresie 24 miesięcy na wynagrodzenia brutto oraz opłacane od wynagrodzeń składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu zatrudnienia danego pracownika), przy czym intensywność pomocy uzależniona jest od
regionu, w którym tworzone jest dane miejsce pracy. Beneficjent pomocy publicznej zamierzający wyposażyć lub doposażyć stanowisko pracy powinien przedstawić podmiotowi udzielającemu pomocy co najmniej następujące informacje:

1. liczbę planowanych do utworzenia stanowisk pracy wraz z kalkulacją wydatków dla poszczególnych stanowisk pracy i źródła ich finansowania;
2. rodzaj pracy, jaka będzie wykonywana przez skierowanych bezrobotnych oraz wymagania kwalifikacyjne i inne wymagania niezbędne do wykonywania danego rodzaju pracy;
3. wnioskowaną kwotę refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy;
4. kwotę kosztów, jakie zostaną poniesione w okresie 24 miesięcy z tytułu zatrudnienia skierowanych osób, obejmujących wypłatę wynagrodzeń brutto oraz opłacanych od wynagrodzeń obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne;
5. liczbę zatrudnionych w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy pracowników w poszczególnych 12 miesiącach poprzedzających złożenie wniosku.

Zgodnie z przyjętymi limitami, koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla nowych pracowników nie mogą przekroczyć 10% wartości wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną na tworzenie nowych miejsc pracy.